Dit reisverslag is een bijzondere. Het is een verslag van mijn vakantie in Bangalore (Indië). De vrijdag voor onze vlucht hadden Jos en ik Max naar het vliegveld gebracht. Hij ging naar Nederland.
's Avonds hadden we een feest van Lisa (haar verjaardag). Het was erg gezellig en fijn om al mijn vriendinnen te zien. We hebben een lied voor Lisa gezongen, dat Libby geschreven had.


New York is er stil bij! Het stinkt er ook enorm naar uitlaatgassen. Maar wat een kleuren en drukte op straat!


Zondag avond had een Googler ons mee uit eten genomen. Daarna zijn we naar Opus geweest. Dat is een Lounge-restaurant waar op zondag en woensdag Kareoke is.



Daarna wilde ik nog naar een kunst museum, maar de chauffeur stopte voor een ander gebouw en dat bleek een science museum te zijn; geweldig. Ik bevond me nu onder vele gezinnen en het was goed opgezet. 's Avonds aten we in de buurt van het hotel.


Na het eten ontdekten we dat er een feest gaande was in de buurt achter het hotel. Dat wilden we natuurlijk niet missen. Hier zijn daar wat foto's van:



We hebben ons voorgenomen onze kinderen een keer mee te nemen naar India. Deze draaimolen is toch echt niet te vergelijken met die nu in Zürich draait.




Tenslotte trakteerde ik mezelf nog op een ijsje (manga sorbet: vers!). Ik was duizelig van de uitlaatgassen! 's Avonds gingen Jos en ik met de Tuk Tuk naar het centrum.


Eerst hadden we in deze straat iets gedronken in een bar. Alle restaurants en café's hebben een of meerdere portieren en binnen lopen er bijna nog meer werknemers rond dan klanten. Daarna gingen we naar een restaurant waar we enorm veel hebben gegeten!


Ik heb wel meteen gesmeekt of het ajb niet zo spicy kon, want met mijn Crohn kan ik daar toch niet zo goed tegen. ''Nee hoor, mevrouw, we maken voor u minder spicy eten klaar, geen probleem''.

Woensdag besloot ik om weer op stap te gaan. Ik bestelde een chauffeur en 'John' (yeah, right) zou me van alles gaan laten zien. Op mijn verzoek zet hij me niet alleen af, maar loopt ook met me mee (en vertelt over de dingen die we bekijken). Het was een geweldige dag!


John moedigde me aan om overal foto's van te maken en dat is wel een opluchting. Soms weet ik toch niet zeker of ik wel zo veel foto's mag maken (en een paar dagen later blijkt dat geen rare gedachte te zijn geweest).


Als ik op deze markt een jurkje voor de dochter van een vriendin wil kopen, zegt John dat hij een betere winkel weet. Hij brengt me bij een winkel waar ik op een bank moet gaan zitten terwijl ik onder het genot van een glaasje fris verschillende jurkjes te zien krijg. Toen ik er een gekozen had, moest ik mee naar de jongens afdeling om iets voor mijn zoon uit te kiezen (weer een bankje). ''Now, we will look for a dress for you''. Ik dacht; gaat hij nu mijn hele familie af? :-) Dit is de ingang van een busstation.




Deze gebouwen heb ik vanuit de auto gefotografeerd (rechts boven de post, links het parlement).
Aan het einde van de middag bezochten we nog een prachtige tempel.






Vrijdag ging ik weer met John op stap. Hij is zachtaardig en ik voel me veilig bij hem. Eerst bracht hij me naar een privé preschool en dat was heel bijzonder. Ik durfde helaas geen foto's te maken, maar de school is te vinden op het internet. Daarna bezochten we weer wat tempels en kerken (ook de kerk waar hij getrouwd is :-)).





Vrijdag avond gingen Bubble, Jos en ik naar het Hardrock café. Daar hebben we lekker een burger gegeten en (weer) cocktails gedronken. Er waren veel 'rijke' mensen. De sfeer was opgelaten, de cocktails waren best lekker!






Jos had geen idee wat Ranveer bedoelde, tot dat ik zei dat hij hem toestemming moest geven. We hebben veel gedanst en het was erg gezellig.



Als Indier betaalde je 20 roepies entree, en als 'buitenlander' 200. Maar daarentegen was de audio tour wel weer gratis voor 'buitenlanders' en moesten de Indiers 100 roepies betalen.
De terugreis was verschrikkelijk. Het regende en onweerde enorm, en geen enkele bestuurder scheen zich hier iets van aan te trekken. Ik heb mezelf maar in slaap gehypnotiseerd, want ik was echt bang. 's Avonds hebben we in de buurt van het hotel gegeten.

Dinsdag morgen heeft mijn favoriete chauffeur 'John' me naar het vliegveld gebracht. Jos ging met me mee, heel lief.
In London had ik precies 45 minuten om over te stappen en de security area was propvol. Rennend kwam ik bij mijn gate aan (waar iedereen al weg was, behalve twee glimlachende dames). Ik was net niet te laat!
Ik heb echt een fantastische vakantie gehad. Ik heb veel gezien en veel ervaringen opgedaan.